faili meşhur bir cinayetin en kırsal yamacında okundu hikâyeler.halbuki kelimelerin sessiz tanrıları vardır,sesli harfli mesihleri.
dokundukları yeri savaş alanına çeviren bir tebessümle kazarlar mezarları,gökkuşağındaki renkleri helâk ederler,su gibi akarak.
renksiz,kokusuz,tatsız bir olmazsa olmazın yankısında nefeslenen kısır bir döngünün yörüngesinde kuluçka masalları..
hey yavrum bee...

aşmışlıgımız ve deşilmişliğimiz kapı aralarında.
kurtarir(mı biraz daha sola park etsem hayatımı ?

etimi kanatıyor kelimeler,yakışmıyor artık sağ elime kalem.
hayat da hoş durmuyor ya gözbebeğimde, neyse.
şiirden nefret ediyorum, hikayeler içimi kaldırıyor. sığmıyorum kendime.
ve susarakta kırabiliyormuşum insanları,kendimden gitme vaktidir
...

herksin üstümekoştugu bir gecede kulalarımla savaştayım..
yamalı olan güzelliklere sütün boşluklarını ekleyerek sevdama güldürüyorum..
artık hiçbir kelime sen kadar dolu degil bardakta..
ve boş kalan yanında aglayan özlemi yaş degil sokakta..

ugul ugul uguldatıyorum kalemimi..
bacasına dumanını hapsettiğim yangınlarda yakıyorum aşkımı..
kimsenin dokunamayacagı.dokunsalarda hissedemeyecekleri bir eldivenle veriyorum sevgimi sana..
tek sen hisset..
tek sen ol çıplak ellerinle..