ağır aksak işleyen saatin depresyonik çırpınışı..ve bir daha aynı noktada buluşma hesabı yelkovanın..kareyi kıskanan üçgenin bir yanının daha olması ihtimalindeydin sen.. ben sana koşuyorken .!! taşlı bozlu yollarda çomaktan kaçışıydın çarkımın ve sessizlikte çıplığım...dündü belki !! belki(de) dünden önceydi tutuklugum kendime.. büyüyordum adım adım..emeklemenin ardına saklanmış cocuklugumu bölen baltanın yosunlu haline güler haldeyim..sonra cocuk oldum çocuklaştım..her oyunda ebelendim..saklandıgım yerin iniltisinde bıraktıgı sesten kaçtım..her günümü güneşle gömdüğüm denizin ardından senin çıkacagını beklemiyordum..küstahça gülünen yalanlara en dogru kuvvetti adın..ve ben artık senleydim..bana yazacak kelime aradıgın satır aralarında ismimin başharflerini gözüne sokarcasına bakıyordum sana..ihlal ettiğim kelime düzenimde seni sakladım. karmakarışık sözlerimi çözecegini bilerek yazdım...yazdım ... yazıyorum !!
her gece endime anlattıgım masalda periyi oynadın ben bense prensindim.. hani şu öpülme heyecanıyla bekleyen ve öncesinde kurbaga olan hayvan !! seni düşündüğüde rüyalarımı pembe dizi yaptım. her rüyanın bitiminde başlatttım seni yine bi sonraki günün gecesinde izledim ..hiç yakalanmayan bir mahkumum gözlerinde..sabahın ışıklarında,kafaya dikilmeyi bekleyen bir su şişesi ..bir ılık hicran ..bir tutam aşktın..önce içtim seni yudum yudum..sonra sürdüm sefasını senli günlerin ve yerleştim sahibini bekleyen perdesiz ve pembe panjur hikayeleriyle büyümüş yaslı kalbine...yükseliyorum seninle.. kesinlikle !! belki !!

gökgürültüsünden korkuyorsan yagmuru özlemeyeceksin !!

**HüzüN**
Hasret girdabinin ortasindayim gülüm
Senden ayri kalmak kalbime zülüm
AkLimda senin düsüncenle her günüm
Ellerimde kelepcelerle gelemiyorum


Hayalin gözlerimin önüne bir perde
Tatli sesin kulaklarimda sessizce
Özleminse hep katlanir oldu içimde
Senden ayriyim simdiyse bu pencerede!!!!

Bu nasil bir vazgecis?
Bu nasil bir terkedis?
Tasmiydi sardigim yüregin?
Buzmuydu öptügüm dudaklarin?
Bu ikinci senmiydi çok gec farkettiğim?
Ayni günde yüzlerce maske?
Hangi sendi acaba benim ölürcesine sevdigim?
Bu gözler deilmiydi daha dün?
YemYeşil bir güneş gibi içimi isitan bu Eller!!!

İnsan ömrü bir kitap misali değil midir?
Kimininki bir satırlık, kimininki bin sayfalıktır
Tek ortak noktaları bir gün biteceğidir...
Ben hüzün dolu bir kitabım

Benim acılarım sayfa, göz yaşlarımsa mürekkep oldu
Anlattılar birer birer, ama konu hep aynıydı
Hayat akışım bir çizgiydi, çizginin adı ise \"hüzün\"
Ben hüzün dolu bir kitabım

Senaryo baştan belliymiş, acılar benim kaderimmiş
Mutluluğu yakalamaya uğraşırken, tebessüm etmek bile
Yasakmış
İstesem de istemesem de oynamaya mecburum
Ben hüzün dolu bir kitabım