kimsenin olmadıgı bir yagmura tutulmuş gidiyorum şimdi..nereye eseceği belli olmayan bir rüzgar..neleri süpüreceği belli olmayan bir fırtına gibiyim..herşeyi düşünüyorum sessiz saatlerde..omuzlarıma aldıgım yükle beraber sensizliğe koşuyorum.. neden sorusunu vuruyorum yüzüme yüzüme..hayatımdaki herşeyin raydan cıkmış bir tren gibi sevenlerimin üstüne akmasından korkuyorum..kendimi taşa dönüştürme çabamda saklı bütün dertlerim ve bütün kaçışlardaki suskunlugum..
evet gidiyorum..düşlerimi hayallerimi yüklenip gidiyorum..allahıma sığınıp gidiyorum..senli sensiz saatlerle sevişmeye gidiyorum..hayatın okyuşlarındaki yogun düşüşlerimi ödemeye gidiyorum..duvarlarla konuşmak ,sagıma soluma yanmak ,dertli derli aglamak için değil.. senli düşlere dönmekiçin gidiyorum..

ANLADIM

"CaLimero" yazdı:

anladim ki sillesi eksık olmayacak bu zindanlarin yüzümden..anladim ki en büyük yeminlerde saklı kalacak sevdaların resmi..anladim gökkuşagı tek bana siyah gülecek ve yapraklar yalnız bende rutubetli kalacak.. ben anladım sensiz sessiz çekilecek tesbihler ve sensiz dogacak sabahlar.. atılan her voltada sana yaklaşmanın umudu olacak içimde..anladım ben dört yanımı saracak yine zehirler,hıçkırıklar,hüzünler.. ben anladım ki senin neyin olsam solacaksın ..gözyaşlarının hesabını biriktirdigim veresiye bir kalp taşıyacagım. ödeme günümün geleceğini iple çeken bir bedenle yasayacagım..anladım en büyük senetim sana kesildi beklenen günde..anladım her çile bende gülüyor.. artık gülünecek günler için çekilecek çile takvim yapraklarını eskitecek..duvarlara çizilecek 550 faça..sıfırı bulmak ilk kez sevindiri olacak karanlıgımda. güneşime dönmeyi bekleyen bir umut var hala anladım..

tut ki öldün,yoksun.nefesin,yırtık sesli yokuşlarda şah damarından kesilmiş
hareketsizsin yani,avucunda su içemeyecek,sevişemeyeceksin daha.dilin dönmeyecek,dünyada.
karın tokluğuna duyamayacaksın,sırrını paylaşamayacaksın,ne bir dostun nede kahpe bir aynanın..
ah aah..

ruhunda ne bir iz olmalıydı ne bir sancı dokunmalıydı kalbine. sürgünsün ömrünün darlığına. sevdaların başını sokamıyor dünyanın kuytusuna. bir tutam hırçın kırmızısın, ağarmayan karanın bahtında.
nefesine dolanmış arsız çığlıklar. sesini eşkıyalar yağmalamış; suskunun uçurumunda her hece tutunacağın son dal. sağır gecelerin ayazında kavrulmuş iç huzurunun nazlı tohumları.
eksilmişsin
kızılca kıyametlerden naif masallar mı yaratmak istiyorsun?
güldürme beni,yada güldür öleyim